A DESGRACIA DA EMIGRACION

Temos fama de ser traballadores, de traballar ata deslomarnos , algúns chámanlle responsabilidade outros necesidade. Eu non sei moi ben como chamar. Sei que traballamos dentro e fora de Galicia dende sempre, cando os nosos campos estaban secos a xente iba a traballar a sega e a vendimia de Castela, cando os campos foron deixando paso as cidades, a xente comenzou a emigrar ao outro lado do Atlántico : Mexico, Arxentina e Cuba foron os destinos do pobo galego .

A nosa fama non tiña fronteiras, nos paises de América a os emigrantes españois chamanlles "gallegos", tivemos sempre os peores traballos, e non sempre ben pagados, por iso cando vexo os emigrantes que volven, e traen diñeiro , penso se lles compesou tanta amargura e tanto traballo. Algúns queren demostrar o ben que lles foi , facendo boas casas e dando a entender a os veciños a súa boa fortuna, outros non son tan afortunados. Pero todos eles non se sinten nin galegos nin da terra que os acolleu, algúns deles levan lonxe moitos anos polo que os seus descendentes xa os teñen ali, onde sexa unha vida feita, outros senten sempre morriña de aquelo que deixaron. Aqui deixaban a súas mulleres e os seus fillos, creo que nunca se valorou suficientemente á muller do emigrante, aquela que non só coidaba e educaba soa aos fillos senon que tamén procuraba que o pouco que tiñan aqui se mantivese, sen capacidade para poder negociar o manexar o patrimonio familiar.

Cando falamos dos emigrantes, paréceme que nos refimos a os comenzos do século XX. , Entre 1900 e 1981, a saída neta de galegos foi de máis de 825.000, de feito, a cidade co segundo maior número galegos no mundo é Bos Aires, Arxentina, onde a inmigración procedente de Galicia foi masiva. Durante o franquismo, houbo unha nova onda de emigración dende Galicia a outros países europeos, sobre todo a Francia, Suíza, Alemaña e o Reino Unido. Pero hoxe temos outros emigrantes. Aqueles que non encontran un traballo na súa terra e teñen que ir a buscar a vida noutros lugares. Quero mencionar a xente que finaliza os seus estudos e buscan unha nova vida fora, a os que non encontran traballo porque pechan as empresas e deciden buscar algún lugar que os acolla , e igual que se trate de xente con estudos que sin eles, todos son emigrantes , aqueles que de forma obligada deixan a súa terra para encontrar sustento noutra.

Nos ,que en todas as familias houbo algún emigrante, como podemos negar o dereito de outras persoas a que veñan a buscar traballo aqui?.

Din que en calquer lugar do mundo onde nos atopemos sempre habrá un galego, quiza iso sexa certo por elo temos a fama de ser traballadores e honrados, pero tamén o somos na nosa terra.