Hoxe quero falaros
dun familiar moi afastado para min pero que sempre oin falar del , é
o tatarobó da miña nai, pero ten unha historia moi interesante.
Chamábase Serafin Pazo Cumbraos e naceu no ano 1827 segundo consta
no folio 102 do libro II de nacementos da parroquia de San Paio de
Figueroa, transcrita de seguido:
"En tres de
mayo año de mil ochocientos veintiocho, yo, don Miguel Julián de la
Iglesia, cura ecónomo de San Pedro de Toedo y San Pelayo de
Figueroa, dentro de la iglesia de esta bauticé solemnemente y puse
los santos óleos a un niño que nació el mismo día, hijo legítimo
de Manuel do Pazo y Manuela Cumbraos, vecinos de Figueroa, Jugar de
la Estrada; abuelos paternos, Antonio do Pazo y Porto y Josefa
Rodríguez, vecinos de San Lorenzo de Ouzande, materno el inconito y
la abuela Dominga Cumbraos, vecina de San Salvador de Escuadro.
Púsele por nombre Serafín. Sus padrinos: Manuel Paseyro, soltero
vecino de Figueroa, lugar de la Estrada y Bentura do Pazo, también
soltera y vecina de San Lorenzo de Ouzande; advertiles lo que
previene el ritualromano y para que conste lo firmo con el actual
cura de las referidas parroquias, cumpliendo con lo mandado por el
Excmo. SeñorArzobispo en su auto de aprobación que obra a los
folios nobenta y seis y nobenta y siete de este libro.
Asinado: Manuel
Álvarez Monteserín; Miguel Julián de la Iglesia."
Morreu no ano
1907, foi un médico moi prestixioso na Estrada, antes de que ese
pobo fose consolidado como tal.Seu pai era alcalde da Estrada e
xunto con él e outros organizan unha Xunta Revolucionia na Estrada.
Foi acusado xunto aos seus compañeiros de recadar armas, cabalos e
diñeiro para a devandita Xunta. Cando chega a Santiago a estudar
Medicina empeza a moverse en ambentes de ideas liberais e traba
amistade con un irmán de Eugenio Montero Ríos, comenzando a dominar
a arte da oratoira, na que destaca toda súa vida. Traballou en
diversas localidades da zona,xa que era unha zona de tránsito para
peregrinos, arrieros, chegados polo antigo Tabeirós dende os moitos
puntos xeográficos de Portugal, Castela e Galicia ata chegar a
Santiago e cando xurdio unha amenaza de cólera nos anos 1855-1859,
onde xa estaba establecido como médico de arrendados dende o ano
1854, na súa vila, entregándose co verdadeira abnegación e
profesionaldidade non só na Estrada senon tamén nas localidades
colindantes.
Estivo a piques de
ser diputado a Cortes xunto con Castelar, era un home progresista e
altruista. Adiantouse a vacuna contra a rabia, xa que tivo unha gran
formación científica, pero aunque todos coñecen que curou a
moitisimas persoas incluso a súa fama atravesou as fronteiras,
cando finou , quemou as súas formulas, antes de que Pasteur probase
o farmaco no ano 1855. Polo seu caracter altruista e a sua modestia
morreu pobre. De feito pola sua dedicación concederonlle a medalla
de Isabel la Católica y Carlos III.Casou con Francisca Alvarez,
despois de falecer a súa muller, e recoñece ao fillo que tivera con
ela , cando iste tiña dez anos Pelayo Cirilo Antonio Miguel , este
casou con "Mamá Emilia " pero iso xa é outra historia.
No hay comentarios:
Publicar un comentario