No medio rural en Galicia a música tivo importancia, xa que nas romerías era onde sefacía a vida social. Contan os vellos que cando eles iban aos bailes os mozos recitaban estrofas e as mulleres replicaban, esta forma de "ligar" chámase regueifas, iso pode ter que ver coas Cantigas de amor da Idade Media e os trovadores. Tamén nas romerías os cegos recitaban contos que eran feitos que ocorreran noutros lugares, aqui vemos tamén a herdanza dos trovadores ao longo dos séculos e como perdurou a nosa historia pola tradición oral.
Dende mediados dos anos sesenta empeza dunha forma moi tenue a música en galego,primeiro con autores como Andrés do Barro o Juan Pardo, que teñen algúns temas en galego . Pero a partir da democracia xorden grupos como Fuxan os ventos, A Quenlla o Milladoiro. Cada un cun estilo, Milladoiro estuda e desenrola a música tradicional galega,cos instrumentos típicos e considérase un dos máis importantes investigadores de novas sonoridades para o folk galego.
Fuxan os ventos naceu no ano 1972. Nun comenzo participaron nas misas, máis adiante, no ano 1977, o grupo sufriu unha escisión, unha tendente ao folclore e outra máis comprometida coa identidade, o idioma e os problemas de Galicia, participando de cheo en asuntos como a cota empresarial agraria, nos problemas do encoro de Portomarín e a defensa das terras e casas dos labregos durante a rebelión veciñal contra o proceso de expropiación que Fenosa levou a cabo para explotar a mina a ceo aberto de carbón que abastecería á central térmica de Meirama,chamada a revolta Das Encrobas e noutras cuestións que afectaban a sociedade galega, adquirindo un compromiso social, plasmándose na chamada "canción protesta".
Da escisión de Fuxan os Ventos xunto con outros cantantes naceu A Quenlla, grupo que recolle a poesía de autores como Manuel Maria, Celso Emilio Ferreiro o Dario Xoán Cabana, asi como a realidade e sufremento do pobo galego, intentando a recuperación da memoria histórica, os dereitos culturais e a dignidade de Galicia.
A poesía galega está en boca de autores como Batallán e Amancio Prada. Isto paréceme importante, xa que é unha forma de que a xente coñeza a súa poesía e non se esqueza, ao mismo tempo vainos introducindo no corazón e no pensar dos nosos poetas, algúns deles referentes sociais e visioanarios dunha Galicia mellor. Creo que cando un cantante e capaz de poñerlle música a unha poesia e un artista con mayúsculas, xa que pode chegar a nós a dúas bandas como poeta e como músico.
Dende mediados dos anos sesenta empeza dunha forma moi tenue a música en galego,primeiro con autores como Andrés do Barro o Juan Pardo, que teñen algúns temas en galego . Pero a partir da democracia xorden grupos como Fuxan os ventos, A Quenlla o Milladoiro. Cada un cun estilo, Milladoiro estuda e desenrola a música tradicional galega,cos instrumentos típicos e considérase un dos máis importantes investigadores de novas sonoridades para o folk galego.
Fuxan os ventos naceu no ano 1972. Nun comenzo participaron nas misas, máis adiante, no ano 1977, o grupo sufriu unha escisión, unha tendente ao folclore e outra máis comprometida coa identidade, o idioma e os problemas de Galicia, participando de cheo en asuntos como a cota empresarial agraria, nos problemas do encoro de Portomarín e a defensa das terras e casas dos labregos durante a rebelión veciñal contra o proceso de expropiación que Fenosa levou a cabo para explotar a mina a ceo aberto de carbón que abastecería á central térmica de Meirama,chamada a revolta Das Encrobas e noutras cuestións que afectaban a sociedade galega, adquirindo un compromiso social, plasmándose na chamada "canción protesta".
Da escisión de Fuxan os Ventos xunto con outros cantantes naceu A Quenlla, grupo que recolle a poesía de autores como Manuel Maria, Celso Emilio Ferreiro o Dario Xoán Cabana, asi como a realidade e sufremento do pobo galego, intentando a recuperación da memoria histórica, os dereitos culturais e a dignidade de Galicia.
A poesía galega está en boca de autores como Batallán e Amancio Prada. Isto paréceme importante, xa que é unha forma de que a xente coñeza a súa poesía e non se esqueza, ao mismo tempo vainos introducindo no corazón e no pensar dos nosos poetas, algúns deles referentes sociais e visioanarios dunha Galicia mellor. Creo que cando un cantante e capaz de poñerlle música a unha poesia e un artista con mayúsculas, xa que pode chegar a nós a dúas bandas como poeta e como músico.
No hay comentarios:
Publicar un comentario